Rupes Tarpeia Skała Tarpejska to urwisko na południowo-zachodnim Kapitolu.
Według
rzymskiej legendy Tarpeja była westalką westalka, córką Spuriusza Tarpejusza,
który dowodził obroną twierdzy na Kapitolu podczas najazdu Sabinów, wywołanego porwaniem
Sabinek. Podczas oblężenia Tarpeja zobaczyła wodza Sabinów Tytusa Tacjusza, w
którym się zakochała. Obiecała otworzyć mu bramy twierdzy w zamian za obietnicę
małżeństwa i za to, co Sabinowie "mieli na lewych rękach". Na lewych
rękach Sabinowie nosili złote naramienniki i pierścienie, jednak nosili w nich
także tarcze. Gdy Tarpeja wpuściła wrogów do twierdzy, nie została żoną
Tacjusza, natomiast Sabinowie zamiast złotych naramienników i pierścieni
zrzucili na nią swoje tarcze, zabijając ją.
Miejsce, w
którym miała zginąć Tarpeja, nazwano skałą Tarpejską. Rzymianie zrzucali z niej
winnych krzywoprzysięstwa, cudzołóstwa i zdrady stanu.
|